Κάθε μέρα στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη, στο Σουδάν και σε άλλα μέρη του κόσμου πεθαίνουν εκατοντάδες άνθρωποι από τρομοκτατικές και άλλες ενέργειες. Ποιος ασχολείται μαζί τους; Ποιος ασχολείται με τα δεκάδες παιδιά που πεθαίνουν εδώ και χρόνια στο Ιράκ από το εμπάργκο που επέβαλε ο μπαμπάς Bush (σιγά μην το γράψω και με Ελληνικά); Κανείς, γιατί εκεί είναι ρουτίνα να πεθαίνεις από βόμβες, νάρκες, ουράνιο, πείνα και άλλα.
Αν πεθάνεις όμως στους Δίδυμους Πύργους, σε κανένα μετρό που έσκασε βόμβα απο παρανοικό Άραβα; Εκεί ο θάνατος σου παίρνει άλλη αξία. Καταρχήν είσαι πρώτη μούρη σε όλα τα κανάλια του κόσμου. Διακόπτουν το πρόγραμμα άπειρες φορές για ζωντανές μεταδόσεις από τον τόπο της τραγωδίας, φίλοι, συγγενείς μιλάνε για τα καλύτερα λόγια για σένα. Φυσικά το όνομα σου μπορεί να δεσπόζει και σε κανένα σταθμό του ηλεκτρικού ως τιμή.
Ετσι είναι φίλοι μου, σημασία έχει που θα πεθάνεις!!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου